به محض اتمام جریان شهد در طبیعت و پر شدن شان ها از عسل ، عملیات برداشت محصول عسل شروع می شود .
از جمله دلایلی که نباید استخراج عسل را به تعویق انداخت ،
یکی این است که بعضی از انواع عسل ها به سرعت درون سلول های شان شکرک می زنند و استخراج عسل شکرک زده کار را با مشکل رو به رو می کند . این نوع عسل ها معمولا از شهد گل های پاییزه ؛
مثل ، پیچک و مینا به دست می آید .
عسل گل مینا در عرض ده تا بیست روز پس از قرار گرفتن در شان ها شکرک می زند .
دلیل دیگر خود زنبورها هستند ،
زیرا طولانی شدن یا وقفه افتادن در کار استخراج عسل باعث می شود
که زنبورها مقدار قابل توجهی عسل بخورند و این امر محصول عسل قابل برداشت زنبوردار را کم می کند .
برداشت محصول عسل
بیشتر زنبورداران تنها یکبار در سال محصول عسل کندوهای خود را برداشت می کنند
که معمولا زمان این برداشت اواخر مرداد تا اواخر شهریور است .
با مدیریت صحیح و کوچ دادن زنبورها به مناطق پرگل ، می توان به دفعات برداشت محصول اضافه کرد .
در مناطق کشت کلم روغنی ، عسل بایدفورا برداشت شود
و حداکثر ظرف مدت ۴۸ ساعت با دستگاه اکستراکتور استخراج شود .
عسل به دست آمده از شهد گیاهان وحشی معمولا در اواخر شهریور برداشت می شود .
اگر زنبوردار علاقه به داشتن انواع مختلف عسل ؛
نظیر ، عسل شبدر یا عسل هایی که در اوایل فصل به دست می آیند ، باشد ، استخراج اولیه و زود هنگام عسل ، مدیریت مطلوبی را طلب می کند .
عسل گیری یا استخراج عسل
مرحله جداسازی عسل از موم یا شان را استخراج عسل گویند . این مرحله پس از برداشت شان های عسل از درون کندوها و حمل آن ها به اتاق استخراج عسل صورت می گیرد . ...
ادامه دارد ....
- ۹۷/۱۲/۰۸