همان طور که ذکر شد ۱۸ تا ۱۹ درصد عسل طبیعی آب و مابقی مواد جامد است
که مجموعا از عسل یک ماده نیمه سیال و بسیار غلیظ می سازد .
بخش جامد عسل شامل دو قند گلوکز و فروکتوز به مقدار تقریبا مساوی است
و درصد جزئی از آن شامل سایر مواد غذایی ؛
از جمله سایر قندها ، پروتئین ها ، اسیدهای آمینه ، چربی ها ، مواد معدنی ، ویتامین ها ، آنزیم ها ، آنتی بیوتیک ها ، مواد ضداکسایش و غیره است .
بنابراین ، عسل با خواصی که قبلا برای آن به طور مشروح ذکر شد ،
علاوه بر تامین مواد غذایی مورد نیاز بدن و قدرت انجام واکنش های ارزشمند در بدن ،
توسط آنتی بیوتیک هایش قادر به ایفای نقش به عنوان یک ماده ضدمیکروب است
که در یک جمع بندی می توانیم به آن لقب هم غذا هم دارو را بدهیم .
بنابراین در گذشته ، کسانی که از عسل به عنوان یک مکمل غذایی روزمره استفاده می کردند ،
هم دچار سوء تغذیه نمی شدند و هم قادر به دفع برخی از تهاجمات میکروب های بیماری زا بودند
و به همین دلیل این افراد کمتر مریض می شدند و پیوسته شاداب تر و پرانرژی تر از دیگران بودند
و به طور میانگین طول عمر بیشتری داشتند .
سلامت بدن و طول عمر قسمت دوم
به همین دلیل به کرات و در نوشته های مختلف ذکر شده است
که زنبورداران به علت مصرف روزمره عسل ، معمولا از بقیه افراد جامعه کمتر مریض می شوند
و طول عمر بیشتری داشته اند .
برخی از گیاهان یا موادی با منشاء گیاهی یا حیوانی نیز که از لحاظ محتوای موادغذایی مورد نیاز بدن غنی هستند ،
خاصه آن هایی که حاوی یک یا چند نوع آنتی بیوتیک هستند ،
در گذشته لقب اکسیر جوانی داشته اند .
اما علی رغم وجود تمامی اجزای ارزشمند غذایی و دارویی در آن مواد ، امروزه به آن ها لقب اکسیر جوانی داده نمی شود
و فقط می توان گفت که در گذشته چنین بوده است .
ادامه دارد ....
- ۹۸/۰۴/۱۰